Το κέλυφος του αβγού είναι μια πορώδης επιφάνεια γεμάτη μικροσκοπικές τρύπες μέσω των οποίων εισέρχεται η υγρασία αλλά δυστυχώς και τα βακτηρίδια. Μέσω αυτής της πορώδους επιφάνειας, το έμβρυο “εξαερίζεται” και λαμβάνει την απαραίτητη υγρασία. Επομένως οι πιο πιθανές αιτίες του προβλήματος είναι η βακτηριδιακή προσβολή και η έλλειψη υγρασίας.
Οι περισσότεροι θάνατοι που οφείλονται σε μικροβιακή προσβολή (από αρκετά μικρόβια), εμφανίζονται στο πρώτο μισό του διαστήματος της επώασης. Τέτοιου είδους προβλήματα είναι ασυνήθιστα σε ξηρές φωλιές με καθαρά αυγά.
Όπως θα δείτε παρακάτω, ο καθορισμός του σημείου της ανάπτυξης στο οποίο εμφανίζεται ο θάνατος, μπορεί να είναι πολύ χρήσιμος στην διάγνωση του αιτίου. Για να γίνει αυτό θα πρέπει να γίνεται περιοδικά ΩΟΣΚΟΠΗΣΙ με μεγάλη προσοχή, λαμβάνοντας υπ’ όψιν μας τα προβλήματα που μπορεί να δημιουργηθούν από αυτή την αναστάτωση.
Οι φλέβες που εμφανίζονται ήδη από για την 3-4 ημέρα, θα πρέπει σταδιακά να αυξάνουν το μέγεθός τους. Θα πρέπει αργότερα να αρχίσει να εμφανίζεται το σχήμα του εμβρύου, το οποίο θα αυξάνεται και αυτό σταδιακά. Το αβγό θα σκουραίνει δεδομένου ότι ο νεοσσός καταλαμβάνει όλο και περισσότερο από το διαθέσιμο χώρο.
Ο αεροθάλαμος (ο κενός χώρος που υπάρχει στο πίσω μέρος και είναι χωρισμένος με μία μεμβράνη από το υπόλοιπο αβγό) πρέπει να έχει περίπου το ίδιο μέγεθος και να παρουσιάσει με μια μικρή αύξηση κατά τη διάρκεια του τελευταίου τρίτου της επώασης. Μια μεγάλη αύξηση στο μέγεθος του αεροθαλάμου ή μια αλλαγή στο χρώμα του κελύφους σε θαμπό γκρίζο, είναι ένδειξη νεκρού εμβρύου.
Τώρα, σύμφωνα με τη θεωρία της διάγνωσης, όταν υπάρχει νεκρός νεοσσός στο αβγό, το ανοίγουμε προσεκτικά από το πίσω μέρος όπου βρίσκεται ο αεροθάλαμος. Μια μικρή μεμβράνη χωρίζει το χώρο αυτόν από το έμβρυο. Εάν αυτήν η μεμβράνη δεν είναι σπασμένη, ο θάνατος προκλήθηκε πιθανότατα επειδή το αβγό “κρύωσε” κατά τη διάρκεια της επώασης.
Οι πρώτες 4-5 ημέρες είναι η κρισιμότερη περίοδος. Όταν ένα αβγό “κρυώσει” κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, το έμβρυο συχνά συνεχίζει να αναπτύσσεται, αλλά αποτυγχάνει να σπάσει τον αεροθάλαμο και πεθαίνει χωρίς να εκκολαφτεί. Αν “κρυώσει” τις 4-5 τελευταίες ημέρες, συνήθως δεν υπάρχουν επιπτώσεις στην εκκόλαψη.
Εάν η μεμβράνη του αεροθαλάμου έχει σπάσει, εξετάζουμε προσεκτικά το νεοσσό. Εάν το πρόβλημα είναι η ανεπαρκής υγρασία, ο νεοσσός εμφανίζεται κολλημένος στο τοίχωμα του αυγού.
Όταν υπάρχουν χαμηλά επίπεδα υγρασίας στο χώρο, ο νεοσσός κολλάει στο κέλυφος και αδυνατεί να περιστραφεί και να προκαλέσει την έξοδό του από αβγό. Παγιδεύεται δηλαδή στο αβγό και πεθαίνει. Σε αυτή την περίπτωση, ο νεοσσός εμφανίζεται πλήρως αναπτυγμένος αλλά το υγρό που τον περιβάλλει έχει συχνά μια παχύρρευστη, κολλώδη εμφάνιση.
Οι περισσότεροι θάνατοι που οφείλονται σε μικροβιακή προσβολή (από αρκετά μικρόβια), εμφανίζονται στο πρώτο μισό του διαστήματος της επώασης. Τέτοιου είδους προβλήματα είναι ασυνήθιστα σε ξηρές φωλιές με καθαρά αυγά.
Όπως θα δείτε παρακάτω, ο καθορισμός του σημείου της ανάπτυξης στο οποίο εμφανίζεται ο θάνατος, μπορεί να είναι πολύ χρήσιμος στην διάγνωση του αιτίου. Για να γίνει αυτό θα πρέπει να γίνεται περιοδικά ΩΟΣΚΟΠΗΣΙ με μεγάλη προσοχή, λαμβάνοντας υπ’ όψιν μας τα προβλήματα που μπορεί να δημιουργηθούν από αυτή την αναστάτωση.
Οι φλέβες που εμφανίζονται ήδη από για την 3-4 ημέρα, θα πρέπει σταδιακά να αυξάνουν το μέγεθός τους. Θα πρέπει αργότερα να αρχίσει να εμφανίζεται το σχήμα του εμβρύου, το οποίο θα αυξάνεται και αυτό σταδιακά. Το αβγό θα σκουραίνει δεδομένου ότι ο νεοσσός καταλαμβάνει όλο και περισσότερο από το διαθέσιμο χώρο.
Ο αεροθάλαμος (ο κενός χώρος που υπάρχει στο πίσω μέρος και είναι χωρισμένος με μία μεμβράνη από το υπόλοιπο αβγό) πρέπει να έχει περίπου το ίδιο μέγεθος και να παρουσιάσει με μια μικρή αύξηση κατά τη διάρκεια του τελευταίου τρίτου της επώασης. Μια μεγάλη αύξηση στο μέγεθος του αεροθαλάμου ή μια αλλαγή στο χρώμα του κελύφους σε θαμπό γκρίζο, είναι ένδειξη νεκρού εμβρύου.
Τώρα, σύμφωνα με τη θεωρία της διάγνωσης, όταν υπάρχει νεκρός νεοσσός στο αβγό, το ανοίγουμε προσεκτικά από το πίσω μέρος όπου βρίσκεται ο αεροθάλαμος. Μια μικρή μεμβράνη χωρίζει το χώρο αυτόν από το έμβρυο. Εάν αυτήν η μεμβράνη δεν είναι σπασμένη, ο θάνατος προκλήθηκε πιθανότατα επειδή το αβγό “κρύωσε” κατά τη διάρκεια της επώασης.
Οι πρώτες 4-5 ημέρες είναι η κρισιμότερη περίοδος. Όταν ένα αβγό “κρυώσει” κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, το έμβρυο συχνά συνεχίζει να αναπτύσσεται, αλλά αποτυγχάνει να σπάσει τον αεροθάλαμο και πεθαίνει χωρίς να εκκολαφτεί. Αν “κρυώσει” τις 4-5 τελευταίες ημέρες, συνήθως δεν υπάρχουν επιπτώσεις στην εκκόλαψη.
Εάν η μεμβράνη του αεροθαλάμου έχει σπάσει, εξετάζουμε προσεκτικά το νεοσσό. Εάν το πρόβλημα είναι η ανεπαρκής υγρασία, ο νεοσσός εμφανίζεται κολλημένος στο τοίχωμα του αυγού.
